Zdaniem A. Cortota właściwe ćwiczenie pierwszego palca jest elementem nie do przecenienia w technice gry pianistycznej. W jego pracy zatytułowanej “Racjonalne zasady techniki pianistycznej” czytamy: „Wydaje się, że nie bez racji uważamy powszechnie uznaną technikę podkładania pierwszego palca, stanowiącą niezwykle ważny czynnik osiągania szybkiego tempa gry, za ojca gry oktawami, za zasadę prawdziwie rewolucyjną”.
Autor proponuje serię ćwiczeń, które pomagają uczniowi osiągnąć ruchliwość i sprężystość palców. Należy tu podkreślić, że ćwiczenie pierwszego palca ma ważne znaczenie w nauce gam i pasaży.
W tym ćwiczeniu, zaczerpniętym z książki Cortota, należy mieć cały czas wciśnięty jeden klawisz, aby stanowił punkt odniesienia, a jednocześnie unikać niepotrzebnych ruchów ręki.
1 Ćwiczenie należy wykonywać zarówno prawą, jak i lewą ręką, przy czym palcowanie obu rąk jest identyczne.
Przykład brajlowski (przykład napisany jest dla prawej ręki, ale ćwiczenie to nadaje się także do wykonywania lewą ręką przy zachowaniu takiego samego palcowania)
2 Ćwiczenie podobne jest do poprzedniego, przy czym tym razem należy zatrzymać wciśnięte dwa klawisze.
Prawa ręka
Przykład brajlowski
Lewa ręka
Przykład brajlowski
Palcowanie w przykładzie 3 jest takie samo dla prawej i lewej ręki.
Przykład brajlowski