Jesteś tutaj

Music theory book

Synkopy

4.1 Definicja i klasyfikacja synkop

Każdy takt muzyczny składa się z mocnych i słabych części, przy czym mocne są akcentowane, a słabe – nie. Niekiedy jednak akcenty ulegają przesunięciu z mocnej na słabą cześć taktu poprzez wydłużenie wartości nuty nieakcentowanej o część lub całą wartość nuty akcentowanej. Takie zjawisko rytmiczne nazywamy synkopą.
W teorii muzyki synkopy klasyfikowane są dwojako:
a) na regularne i nieregularne,
b) na proste i złożone.
Synkopa jest regularna, kiedy długość nuty synkopowanej jest równa sumie całej mocnej i całej słabej części taktu. W poniższym przykładzie nuta synkopowana (półnuta) na drugiej mierze taktu trwa równo całą nieakcentowaną miarę 2 i akcentowaną miarę 3 w takcie.

esempio 1
Braille example regular

Synkopa jest nieregularna, kiedy długość nuty synkopowanej nie obejmuje w całości mocnej i słabej części taktu, jak pokazano w poniższym przykładzie.

esempio 2ù
Braille example irregular

Synkopa prosta występuje wtedy, gdy ma miejsce tylko jedno przesuniecie akcentu.

esempio 3
Braille example simple

Synkopa złożona występuje wtedy, gdy ma miejsce więcej niż jedno przesunięcie akcentu.

esempio 4
Braille example compound

W metrum złożonym synkopa jest nazywana prosta również w takich przypadkach, jak w poniższym przykładzie.

esempio 5
Braille example regular in compound time



4.2 Synkopowanie rozszerzone

Synkopowanie moze rozciagac sie na kilka taktów, jak pokazuje ponizszy przyklad.

esempio
Braille example extended syncopation



4.3 Synkopa poprzez opuszczenie miary

Synkopę można osiągnąć również poprzez opuszczenie nuty na mocnej mierze taktu. Wówczas na mocną część taktu przypada pauza, a na część słabą – nuta akcentowana.
Przykład w metrum prostym:

esempio 7
Braille example in simple time

Przykład w metrum złożonym:

esempio 8
Braille example in compound time

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer