Jesteś tutaj

Learning braille music notation lessons

Litery czy nuty?

Jest rzeczą oczywistą, że na pierwszy rzut oka brajlowski zapis nut nie różni się niczym od innych rodzajów brajlowskiego zapisu: tekstu słownego, matematycznego itd. Kombinacje punktów brajlowskich ułożone są bowiem w wierszach, które tworzą strony, niewiele różniące się od siebie wyglądem. Dzieje się tak m.in. dlatego, że każda z 63 kombinacji punktów, jakie uzyskujemy w ramach sześciopunktu, reprezentuje kilka różnych znaków. Na przykład, pkt 1 oznacza literę a, cyfrę 1 (o ile poprzedza ją znak liczby) albo palec pierwszy w zapisie nutowym. Może też stanowić element symboli złożonych. Wszystko zależy od kontekstu.
Ponadto warto zauważyć, że brajlowskie nuty mają postać sekwencji znaków, czym przypominają zapis słów.
Jak więc można rozpoznać, że dany ciąg znaków to fragment melodii (takt muzyczny), a nie słowo?

Otwórz kolejno przykłady za pomocą BMR lub BME

Oba przykłady są do siebie bardzo podobne, właściwie są prawie takie same. Zawierają identyczny szereg liter: defghijd. Jedyna różnica polega na tym, że w przykładzie 1.2 litery poprzedza znak w postaci pkt. 5.
Teraz sprawdź, czy któryś z plików zawiera nuty. Jak to zrobić? Najprościej chyba, używając funkcji „graj”, w którą wyposażone są oba programy.
Próba odtworzenia pliku 1.1 nie powiedzie się, program nie zagra żadnych dźwięków. Jeżeli posłuchasz opisu elementów przykładu 1.1, na każdym poziomie opisu usłyszysz komunikat „nieznane”, ewentualnie brajlowską postać poszczególnych znaków wyrażoną za pomocą punktów.

Teraz spróbuj w taki sam sposób obejrzeć przykład 1.2. Tym razem używając funkcji „Graj”, usłyszysz gamę C-dur. Jedyny znak, który stanowił różnicę pomiędzy dwoma zapisami – 1.1 i 1.2, tj. pkt 5 rozpoczynający linię zapisu – sprawił, że litery przekształciły się w nuty. Znakiem, który poprzedza wszystkie inne w przykładzie 1.2, jest oznaczenie oktawy, w tym przypadku oktawy razkreślnej.
Jak widać, to właśnie oznaczenie oktawy jest koniecznym znakiem kwalifikującym różne brajlowskie symbole jako nuty na odpowiedniej wysokości.
W odróżnieniu od nut na pięciolinii brajlowski zapis muzyki nie wymaga użycia klucza, wymaga natomiast odpowiedniego oznaczenia oktaw. Można stwierdzić, że oznaczenia oktaw są jakby substytutem graficznego układu nut na pięciolinii.
Powyższe rozważania i przykłady nie mają oczywiście na celu wykazania, że każda sekwencja liter czy innych brajlowskich znaków poprzedzona oznaczeniem oktawy staje się zapisem nut. Chodzi o podkreślenie faktu, że ciąg brajlowskich znaków oznaczających nuty (dobranych zgodnie z międzynarodową notacją muzyczną) musi zawierać oznaczenie oktawy, aby mógł być odczytany (czy to przez osobę, czy przez program komputerowy) jako zapis nut o określonej wysokości.

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer